Maak kennis met onze nieuwe partner van Delta Pi: Kwin Woerdeman
Jarenlang was hij een van onze opdrachtgevers via ProRail en Schiphol. Sinds kort zit hij echter aan de andere kant van de tafel. Kwin Woerdeman (1981) is tegenwoordig namelijk mede-eigenaar van Delta Pi. Zijn focus ligt in eerste instantie op de integratie van, nu 100% dochter, IT bedrijf Ippiq, maar óók op het laagdrempeliger maken van de organisatie voor young professionals. ‘Een meer divers team brengt nieuwe energie, daar zijn ook onze klanten bij gebaat.’
Vertel, wie is Kwin?
‘Een vader van twee kinderen, die graag fietst en zeilt. Ik woon in Driebergen met mijn vrouw Merel. Ooit was ik student informatiekunde in Amsterdam. Mijn carrière startte daarna bij een open source softwarebedrijf, maar al gauw ging ik een hele andere kant op. Ik werd managementtrainee bij ProRail, om daar vervolgens vijftien jaar te blijven. Ik zat er langer dan het meubilair oud was.’
Wat heb je daar geleerd?
‘Heel veel. De eerste jaren vooral het digitaal inspecteren van spoorinfrastructuur, omgevingsmanagement voor gemeentes en het managen van infrastructuurprojecten. Later leerde ik over risicomanagement, assetmanagement en de IT-componenten daarvan. Na een jaar sabbatical – ik reisde per fiets van hier naar en door Marokko en per camper van Zuid-Amerika naar Canada met mijn vrouw – realiseerde ik me wat mij het beste ligt. Een team bouwen vind ik nog leuker dan de infraprojecten zelf.’
De sociale kant trekt je meer?
‘Ja, de mensen zélf maken elk project weer anders. Iedereen steekt anders in elkaar. Als een project was afgerond, nam het team afscheid van elkaar. Dat vond ik altijd zó zonde! Was je net lekker op elkaar ingespeeld, was de klus alweer klaar.’
Welke kwaliteit, die specifiek risicomanagement sterker maakt, bezit je?
‘Vaak wordt onderschat hoeveel geld en tijd een project kost. Naast dat dat van pas komt om een project, bijvoorbeeld in Den Haag, te verkopen, is het ook te verklaren doordat mensen van nature positieve wezens zijn. Maar: als een risicomanager die positieve wezens wijst op wat er allemaal mis kan gaan in een project, dan word je niet altijd met slingers onthaald. En dán wordt het voor mij interessant.’
Wat doe je dan?
‘Als de risico’s benoemd worden en we maken er een plan omheen, dan verandert die risicoanalist van iemand die een beetje loopt te prikken, naar iemand die écht gewaardeerd wordt. Want dat teamlid helpt dat project tot een groot succes te maken. Door die fase moet je heen, en daar help ik graag bij. Ik wil teamleden trots maken. Dat geldt ook hier, bij Delta Pi.’
Waarom was de stap naar Delta Pi een logische voor jou?
‘Jarenlang paste ik, als (interim)manager op andermans winkel. Die van ProRail en Schiphol. Als je na een tijd weer door gaat, laat je eigenlijk een zorgvuldig opgebouwde winkel achter. Soms neemt iemand het over die de winkel beter maakt. Andere keren zag ik vijf jaar inspanning verdampen. Dat kon ik steeds moeilijker verteren. Delta Pi is mijn eigen winkel. Dat maakt mijn werk nog meer de moeite waard.’
Betekent de overstap ook iets voor je eigen ontwikkeling?
‘Zeker. Ik was altijd gewend om als opdrachtgever de vragen te stellen aan Delta Pi, want ik vloog deze mooie club vaak in bij mijn vorige banen. Nu moet ík de vraag beantwoorden. Die nieuwe denkwijze moet ik me nog eigen maken. Beter leren luisteren zal daar vast bij helpen.’
Welke doelen heb je hier?
‘Onze manier van werken is: kwaliteit op één, met een feitelijke onderbouwing. Daar is niets mis mee. Sterker nog, dat heeft ons heel ver gebracht, want er zijn weinig bureaus die zich met ons kunnen meten. Ik hoop dat we de komende jaren nog een stap extra kunnen zetten, namelijk draagvlak creëren bij onze klanten om dat wat wij adviseren ook echt mee te nemen in de besluitvorming. Dat gaat verder dan feitelijke onderbouwingen.’
Wat is er nodig om dat draagvlak te creëren bij klanten?
‘Een meer divers team bij Delta Pi. Door mijn vorige banen heb ik gezien hoe goed het is als je team uiteenlopende mensen heeft. Bij Delta Pi is er nog ruimte voor verbetering. De meeste professionals zijn man, gepromoveerd en wat ouder. Als we een breder profiel mensen binnen hebben, kunnen we elkaar intern beter uitdagen. Die feitelijke bril waarmee we groot zijn geworden, wordt dan bijvoorbeeld uitgebreid met de brillen van young professionals. Nu is de organisatie niet laagdrempelig genoeg om hen volop aan te trekken.’
Je bent bezig met een Young Talent Program. Kun je daar al iets over vertellen?
‘Als je Delta Pi op je cv hebt staan, zijn er maar weinig mensen die zeggen dat je ergens anders meer kunt leren over risico- en assetmanagement. Hier zit namelijk ongelooflijk veel expertise binnen. Mensen werken hier gemiddeld vijftien jaar, zijn ontzettend hoog opgeleid en werken aan complexe projecten voor de allergrootste klanten. Van al die zwaargewichten kunnen young professionals veel leren. In het Young Talent Program werk je samen met een ervaren buddy, doe je intervisies om van elkaar te leren en volg je trainingen die bij je passen.’
We blijven dus inzetten op kwaliteit, maar er komt nieuwe energie bij?
‘Dat is het. Van nieuwe energie wordt iedereen blij. Wij, maar óók onze klanten. Daar ben ik van overtuigd.’
